سه سال از ٠عاليت کمپين يک ميليون امضا می‌گذرد. تعدادی از ٠عالان جنبش زنان از خرداد تا شهريور سال ۸۵ بعد از نشست‌ها و رايزنی‌های مختل٠به اين نتيجه رسيدند که کمپين يا کارزاری را برای تغيير قوانين تبعيض‌آميز عليه زنان به راه اندازند و با جمع‌آوری يک ميليون امضا از شهروندان و ارائه آن به مجلس، خواستار تغيير اين قوانين شوند.
اين ٠عالان جنبش زنان با انتشار بيانيه ÙŠÚ© ميليون امضا برای تغيير قوانين تبعيض‌آميز، ٠عاليت چهره به چهره Ùˆ گروهی خود را آغاز Ùˆ در Ø³Ø·Ø ØªÙ‡Ø±Ø§Ù† Ùˆ شهرستان‌ها گسترش دادند.
رضوان مقدم، ٠عال جنبش زنان Ùˆ از اعضای اوليه کمپين ÙŠÚ© ميليون امضا، تأکيد می‌کند Ú©Ù‡ از همان آغاز ٠عاليت کمپين، زنانی از طي٠‌های مختل٠٠کری Ùˆ عقيدتی در آن Øضور داشتند Ùˆ می‌گويد:
«کمپين از همان ابتدا ٠عالانی با گرايش‌های مختل٠٠کری را دور خود جمع کرد و زنانی با انديشه‌های مذهبی بين اولين اعضای کمپين بودند. بعد از گسترش کار کمپين ٠عالان ديگر از جمله زنان نوانديش مذهبی تأثير کار کمپين را ديدند و به آن گرايش پيدا کردند و بسياری از آنان همان ابتدا امضای خود را پای بيانيه کمپين گذاشتند. به تدريج ا٠رادی که کمپين را نمی‌شناختند، با ايده‌ها و اهدا٠کمپين آشنا شدند و ٠هميدند زنان جامعه از اين قوانين آسيب می‌بينند؛ در نتيجه کمپين را تأييد کردند.»
به رغم ٠عاليت گسترده زنان کمپين در نقاط مختل٠ايران، جمع‌آوری امضا تا کنون سه سال است که ادامه دارد.
پروين اردلان، روزنامه‌نگار Ùˆ ٠عال جنبش زنان Ùˆ از اعضای اوليه کمپين، درباره طول زمان جمع‌آوری امضا می‌گويد: «اين کمپين ÙŠÚ© ات٠اق جديد در Øرکت زنان بود Ùˆ ما به سوی Øرکت‌های خيابانی گسترده‌تر سوق پيدا می‌کرديم. در نتيجه شايد آن زمان جذابيت Øرکت Ùˆ اشتياق روبه‌رو شدن با مردم به صورت چهره به چهره بيش از آن بود Ú©Ù‡ به زمان چنين کاری ٠کر کنيم.»
ÙˆÛŒ در ادامه می‌ا٠زايد: ‌«من تصور می‌کردم اين زمان خيلی کوتاه خواهد بود. چون اين روش به Ù„Øاظ امنيتی هيچ مشکلی نداشت Ùˆ خواسته‌های ما را هم جواب می‌داد. با توجه به اين دو مسأله من تصور می‌کردم درمدت کوتاهی اين کار صورت می‌گيرد Ùˆ در ÙŠÚ© کشور Û·Û° ميليونی ÙŠÚ© ميليون ن٠ر زياد نيست.
اما زمانی Ú©Ù‡ Øرکت آغاز شد، هم موانع به وجود آمد Ùˆ هم دشواری ارتباط با مردم مشخص شد؛ اين‌که چگونه با مردم Øر٠بزنيم Ùˆ چگونه با مخاطب ارتباط برقرار کنيم. اکنون Ú©Ù‡ سه سال از آغاز کمپين گذشته است، ٠کر می‌کنم Ú©Ù‡ سال‌ها اين کمپين طول خواهد کشيد.»
کمپين در اين سه سال با چالش‌های گوناگونی روبه‌رو بوده است که به گ٠ته ٠عالان جنبش زنان، موجب کندی جمع‌آوری امضا شده است و عده‌ای از آن به عنوان ضع٠کمپين ياد می‌کنند.
رضوان مقدم، ٠عال کمپين ÙŠÚ© ميليون امضا، ٠شارهايی را Ú©Ù‡ از سوی Øاکميت بر کمپين وارد شده، دليل عمده اين مسأله می‌داند Ùˆ می‌گويد: «همان آغاز کار در پنجم شهريور سال Û¸Ûµ زمانی Ú©Ù‡ خواستيم اعلام موجوديت کنيم، هنوز کسی از اين Ú©Ù‡ ما Ú†Ù‡ می‌خواهيم بگوييم خبر نداشت، ولی ساعت Û±Û° ØµØ¨Ø Ø§Ø² مؤسسه رعد به منزل من تل٠ن زدند Ùˆ گ٠تند برادران اين‌جا نشسته‌اند Ùˆ اجازه برگزاری مراسم را نمی‌دهند. يعنی قبل از آغاز کار، با ما مخال٠ت شد Ùˆ در روند کار هم تعداد دستگيرشده‌ها، اØکام صادر شده، جريمه‌ها Ùˆ وثيقه‌ها نشان داد Ú©Ù‡ کمپين تØت Ú†Ù‡ ٠شاری قرار دارد.»
ÙˆÛŒ در ادامه می‌ا٠زايد: Â«Ø·Ø±Ø Ù…Ø§ آموزش چهره به چهره در مورد اين قوانين تبعيض‌آميز Ùˆ جمع‌آوری امضا بود. اگر کمپين می‌توانست آزادانه کارخود را انجام دهد، به طور Øتم تعداد داوطلب بيشتری جمع می‌شد Ùˆ کار به سرعت پيش می‌ر٠ت. اگر ضع٠ی متوجه کمپين باشد، ريشه اين ضع٠نه از برنامه کمپين، بلکه از ٠شاری است Ú©Ù‡ در اين مدت به کمپين وارد شد.»
يکی ديگر از چالش‌های کمپين در طول اين سه سال به عقيده برخی از ٠عالان جنبش زنان، نوع سازمان‌دهی آن است. پروين اردلان، ٠عال کمپين يک ميليون امضا، با تأکيد بر اين که سازمان‌دهی کمپين در نوع خود تازه و تأثيرگذار است، می‌گويد:
‌«کمپين جنبشی است Ú©Ù‡ ساختار سازمانی به Ø´Ú©Ù„ اØزاب Ùˆ سازمان‌ها ندارد؛ ولی سازمان‌دهی دارد Ùˆ ما تلاش کرديم از منظر سازمان‌دهی ا٠قی اين ٠ضا را گسترش دهيم. اين Øرکت طوری نيست Ú©Ù‡ ما بگوييم با ايجاد اختلا٠بين کنش‌گران، مشکل در سازمان‌دهی به وجود آمد؛ بلکه مشکل سازمان‌دهی از ابتدا وجود داشت. چون اين Øرکت بسيار گسترده Ùˆ ساختار آن شبکه‌ای است Ùˆ خيلی از شبکه‌ها مستقل عمل می‌کنند Ùˆ ٠قط در Øوزه اطلاع‌رسانی به هم مرتبط می‌شوند. بنابراين نمی‌توان Øرکتی اين چنين را در ÙŠÚ© قالب کليشه ای پيش ببريم.»
ÙˆÛŒ هم‌چنين می‌گويد: «آقای ميرØسين موسوی هم در ÙŠÚ©ÛŒ از بØث‌های خود Ú©Ù‡ جبهه سبز را Ù…Ø·Ø±Ø Ù…ÛŒâ€ŒÚ©Ø±Ø¯ØŒ به نوعی از ÙŠÚ© الگوی کمپينی است٠اده کرده بود؛ به عنوان شبکه ای Ú©Ù‡ رهبر نداشته باشد اما سازمان‌دهی داشته باشد. شما در اين شبکه هم به تنوع بايد اهميت دهيد Ùˆ هم به اختلا٠ات.
کمپين ÙŠÚ© ميليون امضا توانسته تعداد زيادی از کنش‌گران اجتماعی را در Øوزه‌های مختل٠به هم مرتبط کند Ùˆ بØØ« برابری‌خواهی را به Ø³Ø·Ø Ú¯Ù ØªÙ…Ø§Ù† عمومی جامعه بکشاند. در نتيجه اين سازمان‌دهی مو٠ق بوده است.»
کمپين به رغم چالش‌ها Ùˆ برخوردهای خشن Øاکميت با ٠عالان آن، نه تنها تا کنون دستاوردهای انکارناپذيری داشته Ùˆ از جمله Øمايت Ùˆ تشويق‌های داخلی Ùˆ بين‌المللی را کسب کرده است، بلکه تجربه ای تازه برای ٠عالان زنی بوده Ú©Ù‡ در Ú©ÙˆÚ†Ù‡ Ùˆ خيابان، پارک‌ها Ùˆ ديگر مجامع عمومی به جمع‌آوری امضا Ùˆ آموزش چهره به چهره پرداخته‌اند.
ن٠يسه آزاد از ٠عالان کمپين يک ميليون امضا، در اين باره می‌گويد: «برخورد چهره به چهره تا اين اواخر هم ادامه داشته است. اولين نکته که از اين تجربه اجتماعی به دست می‌آيد، اين است که قضاوت ظاهری شما درباره آدم‌ها از بين می‌رود. به عنوان مثال تصوری که شما در مورد پوشش و طرز ت٠کر آدم‌ها داريد.
به نظر من ÙŠÚ© ناباوری عمومی در زنان جامعه ما وجود دارد Ùˆ آن‌ها باور ندارند چنين قوانينی در کشور ما وجود دارد Ùˆ اين نشان می‌دهد Ø³Ø·Ø ØªÙˆÙ‚Ø¹ زنان ما در زندگی روزمره از قوانين کشور بسيار جلوتر است.
مسأله بعدی برخورد با مردان است. برای من اوايل سخت بود با مردان در مورد اين قوانين صØبت کنم Ùˆ ٠کر می‌کردم آن‌ها قبول نمی‌کنند؛ ولی ديدم Ú©Ù‡ خيلی خوب عکس‌العمل نشان می‌دهند Ùˆ مسأله را می‌پذيرند. اصلاً ارتباط چهره به چهره با آدم‌ها، چهره شهر را برايتان دگرگون می‌کند Ùˆ تجربه بسيار جالبی است.»
اکنون اين سؤال برای بسياری Ù…Ø·Ø±Ø Ø§Ø³Øª Ú©Ù‡ آيا کمپين به رغم رويدادهای پس از انتخابات در ماه‌های اخير Ùˆ ا٠زايش ٠ضای سرکوب Ùˆ اختناق می‌تواند در Ø´Ú©Ù„ سابق خود به ٠عاليت ادامه دهد؟
ن٠يسه آزاد دراين باره می‌گويد: â€ŒÂ«Ø·Ø±Ø Ú©Ù…Ù¾ÙŠÙ† ÙŠÚ© ميليون امضا با Ø·Ø±Ø ØªØºÙŠÙŠØ± قوانين آغاز شد Ùˆ هنوز ات٠اقی ني٠تاده Ùˆ قانون‌های تبعيض‌آميز تغيير نکرده است؛ بنابراين هنوز جای کار وجود دارد.
به نظر من اکنون همه چيز در ÙŠÚ© Øالت تعليق به سر می‌برد Ùˆ هنوز هيچ‌کس مطمئن نيست Ú†Ù‡ ات٠اقی رخ خواهد داد Ùˆ آيا ٠ضای تنگ Ùˆ قطره‌چکانی گذشته باز هم وجود خواهد داشت يا همه چيز تنگ‌تر Ùˆ سخت‌تر خواهد شد.
اگر ٠ضای اجتماعی خيلی امنيتی شود، طبيعی است که شرايط کار ما را تغيير می‌دهد و ممکن است شرايط ديگری پيش آيد. هنوز اين تعليق از بين نر٠ته که بتوان تصميم گر٠ت؛ ولی در ٠ضای خيلی امنيتی هم در راه پيش‌برد اهدا٠مان می‌توان کارهايی انجام داد.»
مصاØبه گر: شیرین ٠امیلی