در آستانه صدسالگی روز جهانی زن آلیس شوارتسر، ٠مینیست سرشناس آلمانی، Ú©Ù‡ در سالهای اخیر به چهره‌ای رسانه‌ای بدل شده، در مصاØبه‌ای با روزنامه "٠رانک٠ورتر روندشاو" خواستار لغو رسمی روز جهانی زن، به عنوان مرØمتی مردانه Ùˆ میراثی از ٠رهنگ سوسیالیستی شد، ٠رهنگی Ú©Ù‡ به باور او Øتی رهبرانش بر همسر Ùˆ زنان همرزم خود تبعیض روا می‌داشتند. یک سال قبل از او وی‌ویان ردینگ، کمیسر اتØادیه اروپا نیز تمایل خود را برای لغو Û¸ مارس به عنوان سنتی توخالی Ùˆ یکروزه بیان داشته Ùˆ Ù…Ø·Ø±Ø Ú©Ø±Ø¯Ù‡ بود Ú©Ù‡ امر زنان دارای اهمیتی Û³Û¶Ûµ روزه است.
آیا معادل قرار دادن Û¸ مارس با سنتی بی‌مØتواشده Ùˆ آیینی یکروزه تمامی قدرت تأثیر این نماد را Ú©Ù‡ پشتوانه‌ای از دو سده تجربیات مبارزاتی جنبشهای زنان جهان برای آزادی Ùˆ عدالت را بر دوش می‌کشد. بیان می‌کند؟
آیا درخواست لغو روز جهانی زن به ن٠ع جنبش زنان است، آن هم به این بهانه که این روز نمایشی توخالی برای خالی نبودن عریضه از طر٠برخی نهادهای دولتی است؟
در این نوشته ابتدا تاریخچه مختصری از جنبش زنان به عنوان زمینه‌ و پشتوانه شکل‌گیری روز جهانی زن، سپس سرگذشت شکل گیری آن و سرانجام اهمیت و دستاوردهای آن را مرور می‌شود.
زمینه تاریخی اجتماعی شکل‌گیری روز جهانی زن
جنبش برابری طلب زنان از نظر تاریخ تکامل اجتماعی ثمره انقلاب‌های بورژوایی Ùˆ به چرخش ا٠تادن شیوه تولید سرمایه‌داری است. نخستین جرقه این جنبش با انقلاب کبیر ٠رانسه درخشید. در هنگامه پیروزی انقلاب کبیر ٠رانسه Ùˆ انتشار "اعلامیه Øقوق بشر Ùˆ شهروند" (Û±Û·Û¸Û¹)ØŒ المپ دو گوش (Olympe de Gouges) نماینده یکی از انجمن‌های زنان، Ú©Ù‡ از چندی پیش در برخی از شهرهای ٠رانسه Ø´Ú©Ù„ گر٠ته بودند، این اعلامیه را به عنوان اعلامیه Øقوق مردان به نقد کشید. او درمقابل، اعلامیه Û±Û· ماده‌ای مبتنی بر Øقوق زنان را به کنوانسیون ملی ارائه داد. مضمون مطالبات Û±Û· ماده‌ای زنان بر Ù…Øور برابری‌خواهی Øقوقی با مردان استوار بود. در بخشی از این بیانیه جمله تکان‌دهنده‌ای نوشته شده بود: وقتی Ú©Ù‡ زن ØÙ‚ بالا ر٠تن از طناب دار را دارد، بایستی ØÙ‚ بالا ر٠تن از تریبون را نیز داشته باشد.
المپ دو گوش Ùˆ یارانش بر این باور بودند Ú©Ù‡ ادعاهای انقلاب در مورد آزادی Ùˆ برابری ذاتی انسانها ØŒ Øقیقتی همگانی دارند Ùˆ بی‌تردید دربرگیرنده Øقوق برابر Ùˆ لغو تبعیض بر زنان نیز می‌شوند. اما سرکردگان انقلاب در دوره ترور ژاکوبنی Øرکت زنان را تØقیرکردند، المپ دو گوش Ùˆ مادام رولاند را به اتهام ارتباط با ژیروندن‌ها به مرگ Ù…Øکوم کردند. آنان همچنان ورود زنان را به کنوانسیون ملی ممنوع Ùˆ سپس تمامی انجمنهای زنان منØÙ„ اعلام کردند.
٠شرده نظری مطالبات زنان در این دوره را مری ولستون کرا٠ت (Mary Wollstonecraft)ØŒ نویسنده Ùˆ ٠یلسو٠بریتانیایی، Ú©Ù‡ قویا از مبارزات زنان ٠رانسوی در متن انقلاب کبیر ٠رانسه متأثر شده بود، در سال Û±Û·Û¹Û² در کتاب "در د٠اع از Øقوق زنان" به نگارش در آورده است. سخن نغزی از او Ú©Ù‡ امروز همچنان شنیدنی است Ùˆ به آینده نیز راه خواهد یا٠ت، چنین است:
«مهمترین نکته یک هد٠والا، رسیدن به مقام یک موجود انسانی مستقل از جنسیت است...کار Øقیر، زنان را به موجوداتی Øقیر تنزل داده است، برای زنان Ùˆ مردان بایستی Øقیقت یگانه‌ای وجود داشته باشد.» [Û±]
جنبش زنان در ایالات متØده امریکا در سال Û±Û¹Û³Û² در آغاز متأثر از جنبش ضد برده‌داری برانگیخته شد. این زنان بر هم‌پیوندی میان بی‌Øقوقی خودشان با وضعیت بردگان، تکیه کرده Ùˆ در مبارزه خود Øقوق مشترکی برای زنان (بردگان خانگی) Ùˆ بردگان درخواست می‌کردند.
به موازات این Øرکت، جریان دیگری به گشودن مدارس دخترانه آغازید. زنان مرتبط با این جنبش در ٠اصله Û±Û¸Û²Û° تا جنگ داخلی (۱۸۶۱−۱۸۶۵) نزدیک به Û²Û°Û° مدرسه دخترانه به راه‌انداختند. نقطه اوج جنبش زنان امریکایی با مضمون ØÙ‚ رأی برای زنان در Û²Û° جولای Û±Û¸Û´Û¸ Ùˆ انتشار "بیانیه دیدگاه‌ها" [Û²]رخ‌داد. سرآغاز این بیانه تکیه بر برابری بنیادی، ارج‌گذاری هر دو جنس زن Ùˆ مرد Ùˆ ØÙ‚ انسانی هردو جنس به آزادی Ùˆ تلاش برای سعادت است. سپس تبعیضات Ùˆ Ù…Øرومیت‌های تاریخی زنان توسط استبداد مردانه برشمرده می‌شوند. در پایان خواست اعاده Øقوق پایمال شده زنان به عنوان شهروندان ایالات متØده Ùˆ برخوردار شدن آنها از همه Øقوق Ùˆ مزایای اجتماعی ØªØµØ±ÛŒØ Ù…ÛŒâ€ŒØ´ÙˆØ¯.
بیداری زنان Ùˆ پا گر٠تن جنبش برابری‌طلب در آلمان با شعار ØÙ‚ رأی برای زنان، همزمان با طنین‌انداز شدن شعار "آزادی، برابری، برادری" در ٠ضای ملتهب انقلاب Û±Û¸Û´Û¸ آغاز شد. ØÙ‚ رأی زنان در هر دو نیمه قرن نوزدهم، به عنوان خواسته مرکزی در غالب جنبشهای زنان برا٠راشته بود. خیزش‌های این دوره به ابتکار زنان روشن٠کر Ùˆ بشردوست اقشار مر٠ه Ø´Ú©Ù„ می‌گر٠تند. این زنان مبارزه خود را علیه تبعیض جنسی Ùˆ Ù…Øرومیت‌های اجتماعی عموم زنان متمرکز کرده Ùˆ هد٠برابر Øقوقی جنسیتی را دنبال می‌کردند. آنان مطالباتی پایه‌ای مانند ØÙ‚ است٠اده از آموزش همگانی Ùˆ ØÙ‚ رأی زنان را برای رسیدن به رهایی برگزیده بودند. این مطالبات پس از دو قرن همچنان در بخشهایی از جهان موضوعیت مبارزاتی دارند. ایده سیاسی الهام بخش عموم این جنبش‌ها، از اصل جهانروای برابری ذاتی انسانی Ùˆ Øقوق بشر نشأت می‌گر٠ت.
جنبش سوسیال دموکراتیک زنان
گسترش شیوه تولید سرمایه‌داری، Ú©Ù‡ برآمده از رشد غول‌آسای تکنیکی Ùˆ دگرگونی‌‌های شگر٠اقتصادی بود، ورشکستگی تولید کارگاهی متکی بر کار خانگی را به دنبال آورد. انبوه جمعیت بیکار ناگزیر جذب صنایع تولیدی ماشینی شد. زنان خانواده‌های کارگری نیز برای تأمین هزینه‌ زندگی به کار در کارخانه‌ها روی آوردند. ساعات طولانی کار، دستمزد اندک، تØقیر Ùˆ خشونت در Ù…Øیط کار، شکا٠عمیقی در دنیای زنان کارگر از زنان متمکن بورژایی، Ú©Ù‡ معیشتشان تأمین شده بود Ùˆ نیازمند کار کردن نبودند، ایجاد می‌کرد. از این رو زنان کارگر کشش بیشتری برای پیوستن به جنبش‌های کارگری داشتند Ú©Ù‡ علیه استثمار سرمایه‌داری مبارزه می‌کردند.
خط مشی هدایتگر بخش‌هایی از جنبش‌های کارگری از تئوری مارکسیستی درباره سیستم تولیدی سرمایه‌داری الهام می‌گر٠ت. جنبش زنان کارگر نیز با تکیه بر مبانی تئوری مارکسیستی، مبارزه سیاسی در سنگر طبقاتی خود علیه نظم سرمایه‌داری را به عنوان مهمترین سرپل رهایی زنان برگزیده بود. به این ترتیب یکی از مهمترین اختلا٠‌های جنبش زنان لیبرال با جنبش زنان کارگر بر پایه‌ای‌ترین مطالباتشان گره خورده بود.
جنبش زنان لیبرال "Øقوق برابر با مردان" را در چارچوب نظام موجود مد نظر داشت. جنبش زنان کارگر اما شعار "رهایی زنان" (Emancipation) Ùˆ اصل برابر Øقوقی همه انسانها را Ú©Ù‡ در گرو از میان برداشتن نظم سرمایه‌داری بود، برای مبارزه برگزیده بود.
عزیمتگاه رهبران نخستین جنبش زنان کارگر نظر کارل مارکس در مورد ت٠کیک ناپذیری تولید Ùˆ بازتولید [Û³] بود. ت٠سیر این نظر کارل مارکس توسط جنبش‌های منتسب به نظریه مارکسیستی همواره به برجسته کردن مبارزه سیاسی ضد سرمایه‌داری (به Ø§ØµØ·Ù„Ø§Ø Ø²ÛŒØ± بنایی) Ùˆ به Øاشیه رانده شدن مبارزات معطو٠به کسب Øقوق جنسیتی ور٠ع تبعیض‌های مذهبی Ùˆ قومی Ùˆ ٠رهنگی (به Ø§ØµØ·Ù„Ø§Ø Ø±ÙˆØ¨Ù†Ø§ÛŒÛŒ) منجر شده‌ است. اما در کنگره Û±Û¸Û¹Û³ انترناسیونال دوم در زوریخ، ت٠سیر متØولی از نظریه "زیربنا−مدار" Ø´Ú©Ù„ گر٠ت. این کنگره متمرکز شدن مباØØ« درون Øزبی بر سر موضع‌گیری اساسی Ùˆ تاکتیکی نسبت به مسئله "ØÙ‚ رأی زنان " را با مو٠قیت تصویب کرد.
در سال ۱۹۰۷در اولین اجلاس زنان انترناسیونال در اشتوتگارت، نشریه زنان سوسیال‌دموکرات آلمان به نام "برابری" به عنوان یک ارگان بین‌المللی Ùˆ کلارا زتکین (Clara Zetkin) به عنوان منشی انترناسیول برگزیده شدند. زتکین یکی از شاخص‌ترین چهره‌های جنبش کارگری زنان، عضو Øزب سوسیال دموکرات آلمان Ùˆ ناشر نشریه زنانه "برابری" بود. کلارا زتکین در ابتدا شعارهای زنان بورژوا−لیبرال مبتنی بر ØÙ‚ رأی ØŒ ØÙ‚ آزادی انتخاب شغل Ùˆ امنیت شغلی را در چارچوب نظم سرمایه‌داری Ùˆ اسارت کار ØŒ امری بی‌اهمیت ارزیابی می‌کرد Ùˆ رهایی جنسیت بشری را در گرو آزادی کار از قید سرمایه می‌دانست. او بر این باور بود Ú©Ù‡ زنان ٠قط در سوسیالیسم به تمامی Øقوق خود خواهند رسید. اما پس از مدتی با پذیرش مبارزه زنان برای ØÙ‚ رأی در باورهای خود تجدید نظر کرد. به ابتکار کلارا زتکین در دومین کن٠رانس زنان انترناسیونال دوم در کپنهاگ Û±Û¹Û±Û° ØŒ برای یک اکسیون سالانه بین‌المللی به عنوان "روزجهانی زن" تصمیم‌گیری شد.
البته از اواخر دهه Û±Û¹Û¶Û° تئوری‌های ٠مینیستی مارکسیستی متØول شده Ùˆ از سوی برخی از جریان‌های ٠مینیستی به عنوان پایه تئوریک پذیر٠ته شدند.[Û´] برای نمونه گروهبندی موسوم به "زنان سوسیالیست" به وجود یک سیستم سرکوبگر مردسالار در کنار سیستم سرمایه داری باور دارند Ùˆ مبارزه با آن در چارچوب نظم سرمایه‌داری ضروری Ùˆ ممکن می‌دانند. آنان زنان مارکسیست را به تقلیل گرایی جنسیتی متهم می‌کنند. زنان مارکسیست در مقابل می‌گویند Ú©Ù‡ از یک م٠هوم ذات‌باور "زن" Øرکت نمی‌کنند Ùˆ منا٠ع مت٠اوت Ùˆ گاه متضاد زنان در سیستم‌های سلسله مراتب طبقاتی را در نظر می‌گیرند. آنان از این رو پیوند تنگاتنگ جنبش ٠مینیستی با جنبش کارگری علیه نظم سرمایه‌داری برای از بین بردن بنیادی همه اشکال تبعیض‌ Ùˆ تØقیر جاری در جامعه بشری را ضروری می‌دانند.
از مباØثات میان این دو دیدگاه، گاه به عنوان تقابل تئوری‌های دوسیستمی (dual-system-theories) Ùˆ تئوری تک‌سیستمی (one-system-theory) نام می‌برند.
در جستجوی هویت زنانه
Øرکت جنبش زنان در ٠اصله دو جنگ جهانی بی‌هیاهو Ùˆ ٠ارغ از التهابات اجتماعی تکان‌دهنده جریان یا٠ت. از تØولات چشمگیر این دوره می‌توان کسب ØÙ‚ رأی Ùˆ آزادی اشتغال زنان در اتØاد جماهیر شوروی پس انقلاب اکتبر Û±Û¹Û±Û· Ùˆ کسب ØÙ‚ رأی زنان در امریکا در سال Û±Û¹Û±Û¸ نام برد.
جنبش نوین زنان متأثر از تئوری‌های ٠مینیستی، پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد. مشخصه‌های این جنبش، نخست باور به دو سیستم موازی مشترک‌المنا٠ع سرمایه‌داری−مردسالاری Ùˆ ایقان به اهمیت مبارزه برابری‌خواهانه زنان در چارچوب نظم موجود بود. مبارزه برای کسب Øقوق دموکراتیک در چارچوب نظم سرمایه‌داری بنا‌‌ بر تـاثیر متقابل زیربنا Ùˆ روبنا، تولید Ùˆ بازتولید، امکانات سرمایه‌داری را در سرکوب خشن Ùˆ بی Øد Ùˆ Øصر Ù…Øدود کرده Ùˆ سیستم را ناگزیر به پذیرش برخی اصلاØات می‌کند.
در این دوره دو اثر دوران‌ساز "جنس دوم" نوشته سیمون دو بوآر و "رمز و راز زنانه" (The Feminine Mystique) از بتی ٠ریدان طلایه دار جنبش نوین ٠مینیستی شدند.
عزیمتگاه نظری سیمون دوبوآر انکار ا٠سانه جنسیت طبیعی است Ú©Ù‡ بر مبنای آن ٠رودستی Ùˆ بی‌Øقوقی زنان در طول تاریخ توجیه ‌شده است. او در مقابل، تز جنسیت اجتماعی−٠رهنگی خود را ارائه داد Ú©Ù‡ نگرش غالب بر پرسش جنسیت را متØول کرد. ایده هدایتگر در کتاب "جنس دوم" بررسی نقش ٠رهنگ مسلط (Ú©Ù‡ همواره بر منا٠ع نیروهای اقتصادی مسلط در جامعه انطباق دارد) در Ø´Ú©Ù„ دادن جنسیت ٠رودست زنانه Ùˆ جنسیت ٠رادست مردانه است. سیمون دوبوآر تصویرهای قالبی موجود در ٠رهنگهای انسانی را Ú©Ù‡ ضع٠، وابستگی Ùˆ ٠قدان تعالی‌جویی در سرشت زنان را تلقین می‌کنند، در پیوند با سلسله مراتب مناسبات اقتصادی Ùˆ جنسیتی Øاکم Ùˆ با هد٠تثبیت وتداوم آنها می‌بیند. از اینرو او بر اهمیت شکل‌گیری هویت ٠ردبنیاد زنانه برای رهایی زنان از ٠رودستی )جنس "دوم" بودن) تأکید می‌کند.
سیمون دوبوآر در این کتاب نظری را نمایندگی می‌کند Ú©Ù‡ کسب آزادی Ùˆ برخورداری از Øقوق انسانی برابر در جامعه را به عنوان پیش‌شرطی مهم، برای ٠راهم آوردن رهایی Ùˆ پی‌ریزی هویت مستقل زنان ضروری می‌داند. Øوالی سالهای Û±Û¹Û·Û° سیمون دوبوآر در برخی از گزاره‌های خود در کتاب جنس دوم ازجمله تقدم مبارزه طبقاتی بر مبارزه ٠مینیستی، تجدید نظر کرد. او در یکی از مقالات خود به نام "من خود را ٠مینیست می‌دانم" نوشت Ú©Ù‡ مبارزه برای مطالبات زنان در چارچوب وضعیت موجود Ùˆ مبارزه ضد سرمایه‌داری تکمیل‌کننده یکدیگر هستند Ùˆ بایستی به موازات هم پیش‌برده شوند.
اهمیت هویت مستقل زنانه ازچشم انداز دیگری توسط بتی ٠ریدان در کتاب "رمز Ùˆ راز زنانه" بررسی شده است. او نظریه خود را زیر عنوان "مسئله بی نام" بر پایه جمعبندی مصاØبه‌های بیشماری Ú©Ù‡ با زنان خانه‌دار امریکایی نسبتا مر٠ه در۱۹۶۰ انجام شده است، ارائه کرد. زنان در این مصاØبه‌ها Ù…Ø·Ø±Ø Ú©Ø±Ø¯Ù‡â€ŒØ§Ù†Ø¯ØŒ Ú©Ù‡ ٠اقد یک هویت ٠ردی Ùˆ مستقل از همسر Ùˆ کودکانشان هستند، خود را تهی اØساس کرده Ùˆ سعادتمند نیستند. این زنان از پیشر٠ت‌های شگر٠اجتماعی عصر، ٠قط از طریق موضوعاتی مطلع می‌شدند Ú©Ù‡ مجله‌های زنانه درباره مسائلی Ú©Ù‡ در چاردیواری خانه رخ می‌داد، می‌نوشتند.
بتی ٠ریدان راه ØÙ„ مسئله ٠قدان هویت مستقل را در کسب هویت ٠ردبنیاد زنان جستجو می‌کند، هویتی Ú©Ù‡ مستقل از همسر بودن Ùˆ مادر بودن نیزمعنا داشته باشد. او از این رو مطالبات جنبش زنان عصر را نه برگر٠ته از زندگی Ùˆ نیازهای واقعی زنان، بلکه الگو برداری از موقعیت مردان آزاد در جامعه تعری٠می‌کند. ٠ریدان Ù…Ø·Ø±Ø Ù…ÛŒâ€ŒÚ©Ù†Ø¯ Ú©Ù‡ آزادی‌خواهی Ùˆ تعالی‌جویی زنان نه با انگیزه برگر٠تن قالب‌های مردانه، بلکه برای کسب موقعیت والا Ùˆ ارجمند انسانی است. او رهایی از جنون زنانگی Ùˆ بارور کردن استعدادهای زنان را بوسیله کسب هویت اجتماعی واز طریق ٠عالیت‌های خلاقانه امکان‌پذیر می‌داند.
نظریه سیمون دوبوآر مبتنی بر هویت‌یابی جنسیتی انسانها براساس ٠رهنگ و هنجارهای غالب در جوامع انسانی، تمامی کلیشه‌های کلاسیک "جنسیت طبیعی و ابدی" را برهم زد. غلبه ساختبندگرایی جنسیتی بر جنبش زنان اروپایی، باور بر دوجهی بودن جنسیت انسانی را در پی داشت؛ جنسیت طبیعی(sex) ، جنسیت اجتماعی(gender) . بر این مبنا شکل‌گیری جنسیت اجتماعی وابسته و ناشی از جنسیت طبیعی نیست، بلکه متأثر و برخاسته از ٠رآیندهای اجتماعی و چگونگی تآثیر گذاری آنها بر ا٠راد مختل٠انسانی است.
از این پس مطالعه ادبیات دیگری در کنار جامعه‌شناسی طبقات اجتماعی Ùˆ معضل استثمار Ùˆ ارزش اضا٠ی در جامعه سرمایه‌داری، مورد توجه قرار گر٠ت. توجه به مطالعات مردم‌شناسانه درباره ٠رهنگ جنسیتی اقوامی Ú©Ù‡ با٠ت طبیعی اجتماعی Ùˆ ر٠تاری خود را Ø٠ظ کرده‌اند، نقش آموزش Ùˆ تربیت در شکل‌گیری شخصیت زنانه Ùˆ مردانه، روانشناسی تکامل، چشم‌اندازهای نوینی را در برابر جنبشهای زنان در اروپا Ùˆ آمریکای شمالی گشودند. تعمیق این مباØØ« به شکل‌گیری ایده ص٠مستقل زنان برای رشد آگاهی زنانه شد.
Ù…Øصول این تØولات ٠کری عبارت بودند از ایجاد تشکلهای زنانه، مجامع ٠کری Ùˆ سیاسی زنانه Ùˆ برگزاری روز جهانی زن بدون Øضور Ùˆ مشارکت مردان.
از این پس بسیاری از تشکلهای زنان مراسم Û¸ مارس را به عنوان Ù…ØÙ„ÛŒ مناسب برای ارزیابی Ùˆ سنجش وضعیت زنان در جامعه، Ø·Ø±Ø Ø§ÛŒØ¯Ù‡â€ŒÙ‡Ø§ÛŒ نوین، معر٠ی اشکال نوین سازمانیابی زنان Ùˆ همچنین تبلیغ Ùˆ جذب نیروهای تازه از میان توده‌های زنانی Ú©Ù‡ در مباØØ« تئوریک Ùˆ سیاسی شرکت نداشتند، منØصرا در مجامعی زنانه برگزار می‌کردند.
از دهه ۱۹۹۰مباØثه درباره ت٠اوت‌های ٠رهنگی Ùˆ اجتماعی زنان نخست در کشورهای مهاجرنشین/پذیر کانادا Ùˆ امریکا آغاز شد. در این زمینه دو جریان ٠کری اجتماعی تقش مؤثری ای٠ا کردند. نخست زنان متعلق به جنبش‌های اقلیت‌ها Ú©Ù‡ Ù…Ø·Ø±Ø Ù…ÛŒâ€ŒÚ©Ø±Ø¯Ù†Ø¯ Ú©Ù‡ بخش زیادی از م٠اهیمی Ú©Ù‡ پژوهشگران ٠مینیست برای تØلیل مناسبات جنسیتی ابداع کرده‌اند، هیچ‌گونه خویشاوندی با وضعیت ویژه آنان ندارند. این زنان نمایان کردن Ùˆ به رسمیت شناختن هویت ٠رهنگی Ùˆ مسائل ویژه اجتماعی‌شان را طلب می‌کردند. جریان دوم تئوریسین‌های ساختارشکن ٠مینست بودند Ú©Ù‡ هر گونه‌ای از سیاست را Ú©Ù‡ دارای هویتی بنیادجویانه باشد، با این استدلال Ú©Ù‡ ناگزیر به "Øذ٠کردن‌ها" Ùˆ "تبعیض‌هایی" منجر خواهد شد، مردود می‌دانستند.
از این رو انشعاب‌های دیگری در جنبش عمومی رخ‌داد. از سویی جنبش "٠مینیسم سیاه" با آرمان مبارزه با نابرابری‌های اقتصادی و مناسبات طبقاتی که با نژادپرستی درهم تنیده بودند، شکل گر٠ت. از سوی دیگر زنان همجنسگرا با این استدلال که ٠عالیت‌های سیاسی تئوریک جنبش زنان به هیچ‌وجه مسائل و مطالبات آنها را منعکس نمی‌کند، ص٠خود را جدا کردند.
جنبش زنان از این مقطع منطقا به گروهها Ùˆ شبکه‌های متعدد Ùˆ متنوعی Ú©Ù‡ بیانگر خواسته Ùˆ منا٠ع مت٠اوت زنان هستند، تقسیم شد. این تنوع در کشورهایی Ú©Ù‡ مسائل زنان را با ویژگی‌های ٠رهنگی Ùˆ جغرا٠یایی خود ترکیب کرده‌اند، ابعاد گسترده Ùˆ چشمگیری یا٠ته است. در مرکز این تنوع اما اصل جهانشمول برابری همه انسانها مستقل از جنسیت، نژاد Ùˆ مذهب به عنوان عزیمتگاه Øرکت Ùˆ تشکل‌یابی زنان جهان علیه تبعیض جنسیتی، معنا دارد.
مشی اصلی همترازگری جنسیت اجتماعی
خط مشی اصلی همترازگری جنسیت اجتماعی (Gender Mainstreaming) در دهه Û±Û¹Û·Û° از جمع‌بندی نوشته‌هایی انتقادی درباره مسائل زنان در چارچوب همکاری‌های مبتنی بر توسعه اجتماعی به وجود آمد. در سومین کن٠رانس جهانی زنان ملل متØد در نایروبی در سال Û±Û¹Û¸Ûµ نخستین بار برنامه همترازگری به عنوان جریان Ù…Øوری معر٠ی شد. در گزارش پایانی این کن٠رانس Ù…Ø·Ø±Ø Ø´Ø¯ Ú©Ù‡ زنان بایستی در تعین هد٠‌ها Ùˆ تØقق بخشیدن به ٠رآیندهای توسعه مشارکت داشته باشند. بنابراین بایستی امکانات Ùˆ چارچوب‌هایی پشتیبانی Ùˆ تقویت شوند Ú©Ù‡ زنان برای واقعیت بخشیدن به‌ایده‌ها Ùˆ نگرش‌هایشان لازم دارند. برابرنهادن زنان Ùˆ مردان در پروسه اصلی توسعه به عنوان هد٠این جهت‌گیری در نایروبی ٠ومولبندی شد.
ده سال بعد Û±Û¸Ûµ کشور عضو در Û±Ûµ سپتامبر Û±Û¹Û¹Ûµ در چهارمین کن٠رانس جهانی زنان ملل متØد در Ù¾Ú©Ù† قطعنامه‌ای را Ú©Ù‡ در آن همترازگری به مثابه هد٠استراتژیک برابرنهی جنسیت‌ها Ø·Ø±Ø Ø´Ø¯Ù‡ بود، امضا کردند. کشورهای امضاکننده متعهد شدند Ú©Ù‡ در چارچوب سیاستهای داخلی خود تصمیم‌گیری کن٠رانس زنان در Ù¾Ú©Ù† را به اجرا بگذارند.
عزیمتگاه مشی همترازگری جنسیت اجتماعی به عنوان جریان اصلی، در مرکز قرار دادن سیاست‌های برابری جنسیتی Ùˆ تبدیل آن به جریان اصلی اجتماعی است. تأمین شانس‌های برابر اجتماعی بایستی به عنوان پرنسیپی همه جانبه به رسمیت شناخته Ùˆ در همه عرصه‌های زندگی اجتماعی رعایت شود. شانس‌های برابربایستی بررسی Ùˆ برنامه‌ی تØقق آنها اجرا شوند. هد٠این سیاست نه ٠قط بهبود بخشیدن انتزاعی به وضعیت زنان، بلکه تغیر آن چارچوب‌ها Ùˆ وضعیتی است Ú©Ù‡ موقعیت تبعیض Ùˆ نابرابری را تولید Ùˆ Ø٠ظ می‌کند.
ویژگی این سیاست − برخلا٠جنبش زنان − خصلت از بالا به پایین آن است. یعنی مسئولیت ایجاد تغییرات و پشتیبانی ازمشارکت اجتماعی زنان و ایجاد امکانات رشد و دخالتگری زنان بر عهده دولت‌ها و برنامه‌ریزیهای مرکزی با بودجه‌های دولتی قرار گر٠ته است. در پروژه جنسیت اجتماعی، گسترش همکاری وایجاد ت٠اهم میان جنسیتهای مختل٠از طریق آموزش و تعدیل کلیشه‌های جنسیتی دارای اهمیت کلیدی است. تنها در سایه هماهنگی و ارج متقابل، امکان زندگی متعالی و مسالمت آمیز جنسیتهای انسانی ٠راهم می‌شود و نه جنگ قدرت و برتری‌جویی جنسیتی.
Øتی تصویب Ùˆ اجرای سیاست Ù…Øوری مشی همترازگری جنسیت اجتماعی در کشورهای آمریکای شمالی Ùˆ اروپا به معنای Øذ٠تشکل‌های زنان Ùˆ د٠اتر دولتی Ú©Ù‡ Øمایت از برابرØقوقی زنان را برعهده دارند، نبوده است. سیاست Gender Mainstreaming به ویژه به نقاط ضع٠و نارسایی‌های ناشی از تبعیض جنسیتی توجه داشته Ùˆ راه‌Øل‌هایی مناسب در عرصه‌های تربیتی، ٠رهنگی Ùˆ اجتماعی را جستجو می‌کند.
از اینرو هم دولت‌های مدرن اروپای غربی Ùˆ هم سازمان ملل متØد نه تنها در صدد Øذ٠مناسبتهایی مثل Û¸ مارس نیستند، بلکه همه ساله با انتخاب موضوعات ویژه مربوط به زنان، گزارش از وضعیت زنان در جامعه Ùˆ بازار کار Ùˆ انعکاس آن در ا٠کار عمومی این روز را ارج می‌گذارند. Û¸ مارس هر ساله ٠رصتی به دست می‌دهد تا در مورد راه Ø·ÛŒ شده Ùˆ دستاوردهای آن اندیشه شود، بØØ« شود Ùˆ موضوعاتی ویژه در رسانه‌ها Ù…Ø·Ø±Ø Ø´ÙˆÙ†Ø¯.
پویش زنان ایرانی در راه آزادی و برابری
از وضعیت Øقوقی Ùˆ اجتماعی زنان ایرانی قبل از غلبه اسلام بر ایران اطلاعات چندانی در دسترس نیست. از کتابهای تاریخ Ú©Ù‡ توسط تاریخ‌نگاران خارجی جمع‌آوری شدند، برمی‌آید Ú©Ù‡ در دوره کوتاهی دو زن بر ایران سلطنت کرده‌اند. تصاویر ارائه شده از زنان در ادبیات Øماسی ایران به ویژه درشاهنامه ٠ردوسی Øاکی از استقلال شخصیت Ùˆ آزادمنشی زنان آن دوره است. این کتاب مملو از چهره‌های زنانی است چون گردآ٠رید، زنی پهلوان Ùˆ دلیر Ú©Ù‡ با سهراب پهلوانی Ú©Ù‡ به قدرت Ùˆ شجاعت شهرت دارد نبرد می‌کند، تهمینه Ú©Ù‡ شبانه به بالین رستم می‌رود Ùˆ با او عشق می‌ورزد، رودابه، مظهر خردورزی Ùˆ صلØجویی، Ùˆ سودابه، زنی Ú©Ù‡ از روی ناکامی در عشق به دسیسه علیه سیاوش متوسل می‌شود Ùˆ او را به کام مرگ می‌کشد. همین Ú©Ù‡ این شخصیت‌های ا٠سانه‌ای قوی، صاØب رأی مستقل Ùˆ آزادمنش هستند، دلالت بر Øاکمیت مناسباتی طبیعی‌تر Ùˆ تا Øدی آزاد از اید‌ئولوژی‌های مبتنی بر ضع٠و ٠رودستی زنان درآن عصر می‌کنند.
وضعیت زنان پس از غلبه اسلام بر ایران نیز بازتاب قابل توجهی در تاریخ و ادبیات ٠ارسی نداشته است. یکی از روشن‌ترین تصاویری که در ادبیات پس از اسلام درباره تلقی جامعه از زنان ارائه شده، شعر "زن خوب و ٠رمانبر و پارسا" سروده سعدی است. شیخ ٠اضل در این سروده از زن مطیع و پارسا ستایش می‌کند و توصیه به تنبیه می‌کند اگر سرکشی کند، و باز شدن پایش به کوچه را شایسته مجازات قتل می‌داند.
«شواهد موجود از موقعیت زنان تا اوایل قرن بیستم Øاکی از ٠رودستی Ùˆ وابستگی مشقت‌بار زنان ایرانی است. ٠قط Û³ در صد زنان ایرانی تا سال Û±Û³Û°Û´ باسواد بودند. جداسازی جنسیتی نه تنها در Ù…Øدوده خصوصی، بلکه Øتی در خیابانها Ùˆ مکانهای عمومی برقرار بود. چند همسری مردان، ØÙ‚ انØصاری طلاق برای مردان، ازدواج کودکان به عنوان هنجارهایی رایج درجامعه نهادینه شده بود.» [Ûµ]
• زنان در انقلاب مشروطیت
نخستین جرقه‌های آزادیخواهی ومشارکت‌طلبی زنان ایرانی در انقلاب مشروطه زده شد. خصلت ضد استبدادی Ùˆ استقلال‌طلبانه انقلاب Ú©Ù‡ ائتلا٠ی از نیروهای مذهبی Ùˆ روشن٠کران سکولار را برانگیخته بود، زمینه مناسبی برای مشارکت سیاسی زنان را ٠راهم آورد. این مشارکت در ابتدا از زاویه Øمایت از موعظه‌ها Ùˆ ٠تواهای علمای مشروطه‌خواه درمخال٠ت با دخالت بیگانگان در امور کشور Ùˆ سپس خصلتی ملی واستقلال‌طلبانه به خود گر٠ت.
بخشی از زنان علاوه بر Øمایت از خواستهای Ø§ØµÙ„Ø§Ø Ø·Ù„Ø¨Ø§Ù†Ù‡ عمومی با ایجاد انجمن‌های مخ٠ی زنان به ٠عالیت سیاسی Ú©Ù‡ گاه در اشکال مسلØانه بروز می‌کرد، به جنبش مشروطه‌خواهی پیوسته بودند. در میان زنان مشروطه‌خواه تنها عده معدودی از زنان روشن٠کر طر٠دار Øقوق ویژه زنان بودند. این زنان پس از ٠روکش کردن جنبش مردمی به مبارزه ادامه داده Ùˆ جنبش Øقوقی زنان ایران را پایه‌ریزی کردند.
الیز ساناساریان، مبدأ جنبش Øقوق زنان را انتشار اولین گاهنامه زنان در آغاز Û±Û²Û¸Û¹ Ùˆ ا٠ول این Øرکت مشخص را انØلال آخرین سازمان زنان Û±Û³Û±Û± می‌داند.[Û¶] جنبش زنان در این دوره ٠عالیت‌های خود را از طریق انتشار نشریات زنانه، تأسیس سازمان‌های زنان Ùˆ گشایش مدارس دخترانه Ø´Ú©Ù„ می‌داد.
ساناساریان با استناد به متنی در مجله "جمعیت نسوان وطن‌خواه" شماره Û´ تیر ماه Û±Û³Û°Û¸ Ù…Ø·Ø±Ø Ù…ÛŒâ€ŒÚ©Ù†Ø¯ Ú©Ù‡ بر جنبش زنان ایرانی در این دوره این باور غلبه داشت Ú©Ù‡ سوادآموزی Ùˆ تØصیل دانش مسیر اصلی برای دستیابی به آزادی زنان است Ùˆ توده زنان با تکیه بر دانش، توان غلبه بر باورهای خرا٠ی Ùˆ سنتهایی Ú©Ù‡ ٠رودستی آنان را تداوم می‌بخشد، خواهند داشت. [Û·]
ژانت آ٠اری می‌نویسد: «بعضی زنان ر٠ته ر٠ته شروع به انتقاد از ٠رهنگ مردسالاری کردند Ùˆ به بØØ« درباره موضوعهایی مانند Øجاب، چند همسری Ùˆ ØÙ‚ طلاق پرداخت. تاج‌السلطنه آشکارا از ازدواج اجباری‌اش در سیزده‌سالگی،....Ùˆ سقط جنین مخ٠یانه خودش نوشت. خاطرات تاج‌السلطنه تنها مدرک ٠مینیستی بازمانده از آن دوره نیست. در سال Û±Û¹Û°Û¹ مجموعه مقاله‌های جالب توجهی به نام "لایØÙ‡ خانم دانشمند" در نشریه سوسیال دموکرات ایران نو چاپ شد. او دراین مقالات به اهمیت تØصیل زنان، مخال٠ت با چند همسری، رابطه برابر Ùˆ مبتنی بر عشق Ùˆ اعتماد میان زن Ùˆ مرد می‌پرداخت.» [Û¸]
در برخی از تشکل‌های زنانه به اهمیت ØÙ‚ رأی زنان نیز اشاره می‌شد، اما این مسئله در مقیاس عمومی جنبش زنان این عصر، در Øاشیه قرار داشت. بسیاری از روزنامه‌نگاران، شاعران Ùˆ Øتی بعضی از نمایندگان مجلس، در دوره مشروطه از Øقوق زنان د٠اع کردند. [Û¹] طنز اجتماعی دهخدا، Øمایت علنی وکیل‌الرعایا (نماینده همدان در مجلس) از ØÙ‚ رأی زنان در مجلس، شعرهای ایرج‌میرزا، لاهوتی Ùˆ عشقی نقش بسزایی در Ù…Ø·Ø±Ø Ú©Ø±Ø¯Ù† مسئله رهایی زنان در این دوره داشت. پیشروان جنبش زنان در آمریکا نیز تلقی مشابهی از جنبش زنان در Ø·Ø±Ø Ø®ÙˆØ§Ø³ØªÙ‡Ø§ÛŒ اجتماعی مثل سوادآموزی Ùˆ شرکت در مبارزات استقلال طلبانه Ùˆ ضد برده‌داری داشتند.
• جنبش زنان ایرانی پس از جنبش مشروطه‌خواهی
جنبش نوپای زنان پس از روی کار آمدن رضا شاه پهلوی Û±Û²Û¹Û¹ تدریجاً ٠روکش کرد. زمینه‌های این امر از سویی به دلیل ر٠رم دولت در زمینه قوانین ازدواج Ùˆ طلاق، گسترش امکانات آموزشی برای زنان Ùˆ لغو Øجاب بود. بسیاری از ٠عالان جنبش زنان مطالبات خود را در اقدامات دولتی متجلی می‌دیدند Ùˆ این رو نیروی خود را برای Øمایت از طرØ‌های دولتی به جریان انداختند. بخش دیگری Ú©Ù‡ ناپیگیری Ùˆ سطØÛŒ بودن اقدامات دولتی را در اصلاØات مربوط به وضعیت زنان مشاهده می‌کردند Ùˆ تمایل به ادامه ٠عالیت خود در چارچوب ص٠مستقل زنان داشتند، از سوی دولت منØÙ„ اعلام شدند. آخرین بازمانده تشکل‌های زنان، "جمعیت نسوان وطنخواه" بود Ú©Ù‡ در سال Û±Û³Û±Û± منØÙ„ اعلام شد Ùˆ تا پایان سلطنت رضاشاه، غیر ٠عال ماند.
در دوره سلطنت Ù…Øمد رضا شاه پهلوی Øرکت مستقل چشمگیری برای کسب Øقوق زنان انجام نگر٠ت. البته در این دوره در چارچوب سیاست متمرکز دولتی، اقداماتی به ن٠ع زنان انجام می‌گر٠ت. در سال Û±Û³Û´Û± ØÙ‚ رأی زنان در چارچوب اصلاØات Û¶ ماده‌ای موسوم به انقلاب س٠ید تصویب شد. در سال Û±Û³Û´Û¶ قانون Øمایت از خانواده تصویب شد Ùˆ در سال Û±Û³ÛµÛ´ اصلاØاتی به ن٠ع Øقوق زنان درآن وارد شد. اصلاØاتی نیز در عرصه قوانین کار معطو٠به زنان تصویب شد، از جمله مرخصی زایمان، ایجاد مهد کودک در کارگاه‌هایی Ú©Ù‡ بیش از Û±Û° زن در آن شاغل بودند.
کی٠یت اصلاØات قانونی جنسیتی در دوره Ù…Øمدرضا شاه شباهت زیادی به اصلاØات دوره رضاشاه داشت. این اصلاØات در Ø³Ø·Ø Ø§Ù†Ø¬Ø§Ù… شده Ùˆ بیشتر به جنبه نمایش مدرنیسم ایرانی در جهان Ùˆ به ویژه تأمین الزامات اقتصادی (نیاز بازار به نیروی کار زنان) اهمیت داده می‌شد تا به تعمیق ت٠کر مدرنیته Ùˆ تـأمین آزادی ٠ردی انسان‌ها مستقل ازجنسیت. از اینروهمواره تناقضی در آگاهی Ùˆ ایقان بخشی از زنان ایرانی Ú©Ù‡ به شیوه عر٠ی زندگی می‌کردند، وجود داشت. این تناقض Ùˆ عدم آگاهی بر تبعیض جنسیتی به عنوان نقض آشکار Øقوق بشر ØŒ زمینه ساز Øمایت بی قید Ùˆ شرط بسیاری از زنان ایرانی از انقلابی شد Ú©Ù‡ هویت ایدئولوژیک آن با نقض Øقوق اولیه زنان، پیوندی تنگاتنگ دارد.
• زنان ایران از انقلاب ۱۳۵۷ تا امروز
در جریان پیروزی انقلاب بهمن ÛµÛ· Ùˆ سقوط نظام سلطنتی در ایران، سرکردگی انقلاب به دست نیروهای مسلمان Ùˆ معتقد به نظام ولایت ٠قیه ا٠تاد. از آن پس جامعه ایران زیر قیمومیت ولایتی قرار گر٠ت Ú©Ù‡ اصلیت تردیدناپذیر آن مردانه است. زنان در تمام Ø³Ø·ÙˆØ Ø§ÛŒÙ† نظام Øکومتی یا Øذ٠می‌شوند Ùˆ یا در مرتبه دوم قرار می‌گیرند.
اگر در دیگر نظام‌های Øکومتی، Øذ٠زنان از قدرت با خاموشی Ùˆ از طریق تبعیض گذاریهای اجتماعی در عرصه کسب دانش Ùˆ شرکت در ٠عالیتهای اجتماعی انجام می‌گیرد، در نظام ولایت ٠قیه، صلاØیت جنسیتی Ùˆ معنوی زنان برای ٠قاهت، هدایت Ùˆ قضاوت صراØتا مردود اعلام می‌شود. جنسیت زنان آغشته به ک٠ر Ùˆ معصیت تعری٠می‌شود Ùˆ Ù…Øکوم به پوشانیده شدن است.
اصل خانواده دراین سیستم اید‌ئولوژیک نیز تجلی بارزی از جایگاه تبعیض‌آمیز زنان است. در Øالی Ú©Ù‡ زنان قانونا ملزم به رعایت تک همسری هستند Ùˆ در صورت تخطی از این قانون به مجازات‌های مرگباری چون سنگسار Ù…Øکوم می‌شوند، چند همسری برای مردان قانونا آزاد است.
ویژگی چند همسری در جموری اسلامی ایران عبارت از صراØت قانونی دادن به چند همسری مردان در قوانین رسمی مربوط به خانواده در کشور است . گرچه زنان ایرانی در این سالها، روزگار دشوار Ùˆ پرتنشی را از سر می‌گذرانند‌ Ùˆ امکان ایجاد تشکلهای مستقل خود را ندارند، اما علاوه بر شرکت در ٠عالیت‌های اجتماعی Ùˆ ٠رهنگی، هیچگاه از تلاش برای ر٠ع تبعیض Ùˆ کسب Øقوق انسانی دست نکشیده‌اند. از نمونه‌های ٠عالیت‌های زنان ایرانی در سالهای اخیر می‌توان از کمپین یک میلیون امضا Ùˆ کمپین قانون بی سنگسارنام برد.
سرگذشت ۸ مارس
اکنون Û±Û°Û° سال از اولین مجمع رسمی (کن٠رانس زنان انترناسیونال دوم، کپنهاگ Û²Û· اوت Û±Û¹Û±Û±) می‌گذرد Ú©Ù‡ در آن ‌ایده نام‌گذاری یک ‌روز جهانی برای ارج‌گذاری Ùˆ همبستگی با زنان Ùˆ مبارزه آنها علیه تبعیض Ù…Ø·Ø±Ø Ø´Ø¯ØŒ بی آنکه روز معینی برای آن در نظر گر٠ته شود. از آن پس همه ساله بزرگداشتی در اشکال متنوع، با مضامین سیاسی مختل٠و با مشارکت مت٠اوتی از ا٠کار عمومی جهان انجام گر٠ته‌ است.
روز جهانی زن ØŒ در سالهای نخست عمدتا به عنوان همایشی در چارچوب اØزاب سوسیالیست معنا داشت Ùˆ در تاریخ‌های مختل٠ی برگزار می‌شد. در سال Û±Û¹Û²Û± در کن٠رانس زنان انترناسیونال دوم در مسکو، از شرکت وسیع Ùˆ ٠عال زنان کارگر Ùˆ زØمتکش Ù…Øلات ٠قیر نشین سنت پطرزبورگ در اعتصاب بزرگ Û¸ مارس Û±Û¹Û±Û· Ú©Ù‡ به انقلاب ٠وریه منجر شد، قدردانی شد Ùˆ به این مناسبت Û¸ مارس به عنوان روز بزرگداشت جهانی زن برگزیده شد.
اینکه ابتکار Ùˆ سرآغاز Û¸ مارس به عنوان روز جهانی زن به نام اØزاب سوسیالیستی Ùˆ کمونیستی رقم خورده بود، موجب ناخشنودی در غرب بود. از این رو برخی مبلغان برآن شدند Ú©Ù‡ انگیزه‌های دیگری برای خاستگاه Û¸ مارس جستجو کنند. سرانجام در دهه ۱۹۵۰پس از از جنگ جهانی دوم Ùˆ دوره منسوب به جنگ سرد، موضوعیت Û¸ مارس به مراسم یادبودی توسط زنان سوسیالیست در Û¸ مارس Û±Û¹Û°Û· در نیویورک نسبت داده شد Ú©Ù‡ در آن از اعتصاب زنان کارگر نساج در نیویورک Û¸ مارس Û±Û¸ÛµÛ· علیه دستمزد نازل Ùˆ شرایط کاری طاقت‌٠رسا تجلیل شده بود. بنا بر این روایت اعتصاب زنان نساج با سرکوب خونین پلیس به عقب رانده شده بود.
در سال Û±Û¹Û¸Û° تما کاپلان [Û±Û°] ØŒ لیلیان کندل Ùˆ ٠رانسیس پیک [Û±Û±] بر اساس مطالعاتی تاریخی Ù…Ø·Ø±Ø Ú©Ø±Ø¯Ù†Ø¯ Ú©Ù‡ قیام زنان نساج درنیویورک Û±Û¸ÛµÛ· در اصل ا٠سانه‌ای است Ú©Ù‡ در سال Û±Û¹ÛµÛµ با هد٠جدا کردن روز زن از سرگذشت سوسیالیستی‌اش، ابداع شده است.[Û±Û²] در تکمیل این ا٠سانه به مجمعی واقعی توسط اتØادیه زنان سوسیال دموکرات در Û¸ مارس Û±Û¹Û°Û¸ در نیویورک برای "ØÙ‚ رأی زنان" اشاره شده است. در پرداخت این ا٠سانه Øتی به Øوادثی مثل اعتصاب زنان پارچه‌با٠نیویورک در پایان سال Û±Û¹Û°Û¹ Ùˆ آتش سوزی در آن در سال Û±Û¹Û±Û± Ú©Ù‡ به مرگ Û±Û´Û¶ زن دوزنده منجر شد، به عنوان انگیزه‌هایی برای روز زن، رجوع می‌شود.
به هرØال Û¸ مارس نیز مثل بسیاری از رویدادها Ú©Ù‡ رسانش پیامی علیه تبعیض را به ا٠کار عمومی دنبال می‌کنند، از کارشکنی‌ها، بازیهای قدرت Ùˆ رقابت‌های ایدئولوژیک− سیاسی در امان نبوده‌است. برگزاری این روز تا قبل از پایان جنگ جهانی دوم توسط اØزاب سوسیالیستی مرسوم بود. سپس در دیگر کشورها نیز متداول شد. Û¸ مارس در دوره تسلط ناسیونال‌سوسیالیستها در سالهای Û±Û¹Û³Û³ تا Û±Û¹Û´Ûµ در آلمان لغو Ùˆ به جای آن رسم برگزاری "روز مادر" به عنوان روزی اعطا شده به زنان متداول گردید. در این دوره برگزاری هرگونه بزرگداشتی به مناسبت Û¸ مارس ممنوع اعلام شد. برگزاری مخ٠یانه Û¸ مارس نوعی مقاومت در مقابل سلطه ٠اشیسم را منعکس می‌کرد.
سال Û±Û¹Û·Ûµ برای اولین بار Û¸ مارس در سازمان ملل متØد جشن گر٠ته شد. ۱۹۷۷مجمع عمومی سازمان ملل متØد Û¸ مارس را به عنوان روز جهانی زن به رسمیت شناخت.
سال Û²Û°Û°Û³ به مناسبت روز جهانی زن ØŒ یونیس٠"صندوق کودکان ملل متØد" شعار آموزش بهتر برای دختران را Ù…Ø·Ø±Ø Ú©Ø±Ø¯ تا از آنها در برابر استثمار Ùˆ تبعیض Øمایت شود. بسیاری از ٠راخوان‌ها علیه هرگونه تبعیض بر زنان Ùˆ کودکان از جمله قطع اندام جنسی زنان، ازدواج کودکان Ùˆ در مخال٠ت با پیشداوری Ùˆ خشونت علیه روش زندگی مبتنی بر همجنس‌گرایی.
سازمان ملل متØد Û¸ مارس Û²Û°Û°Û´ را برای "مبارزه با بیماری ایدز در کشورهای آ٠ریقایی Ùˆ Øمایت از زنان مبتلا به این بیماری" اعلام کرد. بنا بر آمار ارائه شده توسط سازمان ملل متØد، در این قاره دو سوم بیماران ایدز را گروه سنی زنان زیر Û²Û´ سال، تشکیل می‌دهند.
شعار روز جهانی زن در سال ۲۰۰۶ ، "ا٠زایش نقش زنان در ٠رآیند تصمیم‌گیریهای سیاسی" بود.
۸ مارس ۲۰۰۷ موضوع " تعیین مجازات برای خشونت‌ورزی علیه زنان و دختران" را برجسته کرد.
"شانس‌های برابر Ùˆ تأمین هزینه آن" موضوع انتخابی روز جهانی زن Û²Û°Û°Û¸ توسط سازمان ملل متØد بود.
سال Û²Û°Û°Û¹ شعار "زنان ومردان متØد شوید Ùˆ به خشونت علیه زنان Ùˆ دختران پایان دهید"ØŒ موضوع انتخابی روز جهانی زن بود. در این سال به ویژه به خشونت در مناطق جنگی اشاره می‌شد.
۸ مارس روز جهانی زن در ایران
۸ مارس با چند دهه تأخیر به ایران رسید. الیز ساناساریان می‌نویسد که جمعیت پیک سعادت نسوان که در سال ۱۳۰۶ توسط شماری از زنان چپگرا در رشت ایجاد شده بود، همه ساله مراسم ۸ مارس روز جهانی زن را برگزار می‌کرد. [۱۵] این جمعیت که با هد٠سوادآموزی و آگاهی در میان زنان تأسیس شده بود، نشریه‌ای به نام "پیک سعادت نسوان" منتشر می‌کرد.
برگزاری Û¸ مارس در دوره سلطنت پهلوی رسمیت نداشت. در زمان Ù…Øمدرضاشاه روزتولد Ù Ø±Ø Ù¾Ù‡Ù„ÙˆÛŒ به عنوان روز مادر با چاشنی غلیظی از تبلیغات تجارتی برای بزرگداشت مادران تعین شده بود.
دولت جمهوری اسلامی نیز از ابتدا این روز را به رسمیت نشناخته Ùˆ بجای آن روز تولد ٠اطمه زهرا را به عنوان روز زن معر٠ی کرده است. زنان ٠عال ایران در بدو انقلاب ÛµÛ· مراسمی به این مناسبت برگزار کردند، Ú©Ù‡ به دلیل Ù…Øدودیتهای سیاسی متوق٠شد.
در Û¸ مارس Û²Û°Û°Û³ (Û±Û³Û¸Û±) در تهران Ùˆ سایر شهرهای ایران گردهمایی‌هایی توسط ٠عالین زن برگزارشد. آنان ضمن Ù…Ø·Ø±Ø ÙƒØ±Ø¯Ù† درخواستهای اجتماعی Ùˆ Øقوقی خود، خواستار گنجاندن روز Û¸ مارس در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران، به عنوان روز جهانی زن شدند Ú©Ù‡ طبعا از جانب Øکومت نادیده گر٠ته شد.
اهمیت ۸ مارس، روز جهانی زن
گرچه Û¸ مارس در گذر صدساله خود مدام در معرض تهاجم سیاستها Ùˆ تمایلاتی بوده‌، Ú©Ù‡ به گونه‌ای در صدد تعلیق، ØØ°Ù Ùˆ یا مسخ آن بوده‌اند، اما تا به امروز به عنوان نماد مبارزه علیه تبعیض جنسی، روز تأکید بر Øقوق زنان به معنای Øقوق بشر در سراسر جهان به Øیات خود ادامه داده است.
نمایندگان و ٠عالین زن همواره و در سراسر جهان مبارزات خود و سمبل آن ۸ مارس را بر رویدادهای سیاسی عمومی مثل جنگ، ٠اشیسم و خیزشهای اجتماعی انطباق داده‌اند. از این رو ۸ مارس هیچ‌گاه م٠هومی گذرا و یکروزه نداشته است.
مطلع کردن ا٠کار عمومی از وضعیت Ùˆ دشواریهای اجتماعی−سیاسی ناشی از تبعیض جنسیتی بر زنان، موانعی Ú©Ù‡ در برابر پیشر٠ت Ùˆ سعادت آنها قرار دارند، Ùˆ نیز درباره ابهامات Ùˆ پرسش‌هایی Ú©Ù‡ در برابر کنشگران Ùˆ اندیشمندانی Ú©Ù‡ Øول مسئله تبعیض جنسیتی ٠عالیت می‌کنند، خصلت مشترک مراسمی است Ú©Ù‡ به مناسبت این روز در نقاط مختل٠جهان برگزار می‌شود.
در پس همایش‌هایی یکروزه Ú©Ù‡ به مسئله ٠قرزنان، تبعیض جنسیتی در بازار کار Ùˆ آموزشی Ùˆ ستمی Ú©Ù‡ به واسطه مناسبات مردسالارانه در خانواده Ùˆ جامعه بر زنان می‌رود، انبوهی کار متمرکز اجتماعی Ùˆ ٠رهنگی نه٠ته است Ú©Ù‡ مسلما در طول یک روز Øاصل نمی‌شوند. در جریان ٠عالیت‌هایی Ú©Ù‡ برای برگزاری روز زن انجام می‌گیرد، همبستگی زنان برای اهدا٠مشترک ٠شرده‌تر می‌شود Ùˆ شبکه‌های نوینی برای گسترش ٠عالیت Ø´Ú©Ù„ می‌گیرد. از میزان ا٠راد شرکت کننده در گردهمایی Û¸ مارس هم می‌توان به ارزیابی درباره اهمیت مسئله در میان زنان Ùˆ هم ارزیابی از نیروهای طر٠دار ر٠ع تبعیض رسید. روز جهانی زن عرصه رویارویی اجتماعی Ùˆ علنی کردن مسائل زنان در ا٠کار عمومی است.
علت مخال٠ت بسیاری از Øکومت‌ها با روز جهانی زن نیز از جوششی سرچشمه می‌گیرد Ú©Ù‡ در پس تظاهرات Ùˆ کن٠رانس‌های زنان می‌بینند. کوشش‌هایی پیگیرانه، تئوری‌پردازی، برنامه‌ریزی سیاسی Ùˆ سازماندهی ٠عالیت جمعی ØŒ Ùˆ نه نمایشی سطØÛŒ در یکروز. اکنون در کشورهای غربی به مناسبت Û¸ مارس نه یک مراسم واØد بلکه دهها مراسم بزرگداشت، سخنرانی، سمینارهای مختل٠انجام می‌گیرد. Û¸ مارس به عنوان یگانه روز جهانی زن، همچنان به عنوان میعادگاهی برای اعتراض به تبعیض جنسیتی Ùˆ مطالبه برابری، معنای خود را از دست نداده است. زیرا Øتی زنان کشورهای پیشر٠ته صنعتی هنوز ٠رسنگ‌ها با برابری واقعی Ùˆ زندگی عاری از تبعیض ٠اصله دارند.
پانویس‌ها:
[۱] به نقل از
Jutta Menschik, Feminismus, Geschichte, Theorie, Praxis, Pahl-Rugenstein Verlag, 1977, S. 23
[Û²]
Elisabeth Cady Stanton (1815-1902), Declarstion of Sentiments
الیزابت کیدی استینتون یکی از مؤسسین "کنوانسیون Øقوق زنان" بود. Û±Û¸Û´Û¸ در بیانیه‌ای زنان Ùˆ مردان را برابر Øقوق اعلام کرد Ùˆ خواستار ØÙ‚ رأی زنان شد. در سال Û±Û¸Û¶Û¹ به ات٠اق سوزان آنتونی سازمان ØÙ‚ رأی زنان را تآسیس کرد.
[Û³]
Karl Marx, Das Kapital, MEW 23, S.591
[Û´]
Maria Pachinger, Sozialistischer und marxistischer Feminismus. Positionsentwicklungen in den letzten 35 Jahren, Arbeitsgruppe Marxismus,Wien, 1. Auflage 2005
[Ûµ] الیز ساناساریان، جنبش Øقوق زنان در ایران، ترجمه نوشین اØمدی خراسانی، نشر اختران Û±Û³Û¸Û´
[۶] همانجا، ص. ۵۱
[۷] همانجا، ص. ۷۸
[۸]ژانت آ٠اری، انقلاب مشروطه ایران، ۱۲۸۵−۱۲۹۰، ترجمه رضارضایی ، نشر بیستون ، ۱۳۷۹، ص.۲۵۹−۲۶۰
[۹] بنگرید به همانجا، ص. ۲۶۵
[Û±Û°]
Temma Kala: On the Socialist of international women’s Day: Feminist Studies11, Nr.1,1985, S.163-171
[Û±Û±]
Liliane Kandel und Françoise Picq: Le mythe des origines à propos de la journée internationale des femmes. In: La Revue D’En Face 12 (1982),
67-80
[Û±Û²]
Liliane Kandel und Françoise Picq: Le mythe des origines à propos de la journée internationale des femmes. In: La Revue D’En Face 12 (1982), 67-80
[Û±Û³]
Alice Schwarzer, "Gönnerhafter Frauentag", Frankfurter Rundschau , 8.März 2010
[Û±Û´]
Viviane Reding, Rheinische Post, 8. März 2009
[Û±Ûµ]
الیز ساناساریان، جنبش Øقوق زنان در ایران ØŒ ص. Û¶Û³